به رغم آنکه به صورت سنتی دو جریان حزب مردم و حزب مسلم لیگ شاخته نواز همواره از پیروزان انتخابات و تشکیل دهنده دولت پاکستان بودند اما اینبار جریان تحریک انصاف به ریاست عمرانخان توانست قدرت را در دست گیرد. البته برخی ناظران سیاسی نیز بر این عقیدهاند که حمایتهای ارتش از عمرانخان یکی از دلایل پیروزی وی در انتخابات بوده چنانکه به رغم آنکه او نتوانسته اکثریت کامل پارلمان را کسب کند اما به واسطه حمایتهای ارتش توانسته به راحتی با سایر جریانهای کوچک ائتلاف نماید.
در عرصه داخلی چنانکه مطالبه مردمی و وعده انتخاباتی عمرانخان بوده ادامه مبارزه با فساد اولویت دولت است چنانکه همچنان پرونده شخصیتهای سیاسی از جمله نواز شریف نخستوزیر سابق پاکستان ادامه دارد. این مبارزه با فساد و استفاده از اموال دولتی چنان است که حتی عمرانخان نیز به خاطر استفاده از هواپیمای دولتی برای مقاصد شخصی به دادگاه احضار و بازخواست شد تا نشانهای بر عزم دولت جدید برای مبارزه با فساد باشد.
ایجاد تقسیمات جدید ایالتی و نیز مذ اکرات میان دولت و قبایل مرز نشین از دیگر اقداماتی است که از سوی عمرانخان برای جلب رضایت مردمی در جریان است. اما بخش مهم سیاستهای عمرانخان را در حوزه سیاست خارجی میتوان مشاهده کرد. کارنامه سیاست خارجی دولت گذشته پاکستان نشان میدهد که سیاستی پاندولی را میان غرب و شرق اجرا میکرد بگونهای که از یک سو بر روابط با آمریکا و انگلیس تاکید داشت و از سوی دیگر رویکرد به چین و روسیه را در نظر گرفته بود.
سیاستی که به گفته بسیاری از ناظران سیاسی پاکستان دیگر توان ادامه آن را نداشته و باید جهتگیری خود را آشکارا مشخص میساخت. رفتارهای عمرانخان نشان میدهد که در مرحله نخست به دنبال توسعه روابط با کشورهای همسایه و کاهش تنشها با آنهایی است که روابطشان با پاکستان همراه چالشهایی است. تاکید بر بهبود روابط با هند که در این چارچوب آزادسازی برخی زندانیان هندی زندانی در پاکستان، بازشدن گذرگاهها میان دو کشور نمودی از آن است. در باب افغانستان نیز تقویت نقاط مرزی و همکاری در مبارزه با تروریسم اولویت دولت جدید اسلامآباد شده است. در این میان روابط با جمهوری اسلامی ایران در حوزههای سیاسی، اقتصادی و امنیتی از اهمیت بالایی برای پاکستان برخوردار است چنانکه احیای مذاکرات برای خط لوله صلحف تقویت همگرایی نظامی و امنیتی و همگرایی دو کشور از این جمله رفتارهاست.
چنانکه منابع خبری اعلام کردند ایران از مقاصد سفر عمرانخان خواهد بود. البته پاکستان همچنان نیم نگاهی به شرکای سنتی خود نیز دارد که اعلام سفر عمرانخان به عربستان نمودی از آن است. همگرایی شرقی پاکستان زمانی بیشتر نمود مییابد که وی خواستار اقدام امارات و انگلیس مبنی بر انتقال اموال منتقل شده پاکستان به این کشورها شده که حلقه تکمیلی این رویکرد نیز اقدام آمریکا مبنی بر قطع همکاری نظامی و کمکهایش به اسلامآباد است. که بعد دیگر دوری پاکستان از غرب را نشان میدهد.
نویسنده: علی تتماج